Seni adam sandım, karşıma aldım.
Laftan anlamazsın, insan değilsin.
Nasıl hitap edim, ortada kaldım.
Sana hayvan desem, hayvan değilsin.
Baban böyle idi, belki ondandır.
Eğri ağaç hep eğriyse soydandır.
Lafla olmaz, hep sözlerin yalandır.
Merhametli ehli vicdan değilsin.
Bir papağan gibi, her söze uydun.
Yirmi sene böyle, hep yalan duydun.
Paranla namusu, ortaya koydun.
Namusun yok, namus sayan değilsin.
Git işine, seni bizden saymadık.
İnsan gibi o kefeye koymadık.
Dostlar meclisine seni katmadık.
Meclis insan yeri, insan değilsin.
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 21:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!