İnsan Değilim
Eğer, insanlık böyle ise.
Ben, insan değilim arkadaş.
İnsanlar, şöyle böyle ise.
Ben, insan değilim arkadaş.
Yapmacık, yüze gülüyorsa.
Arkana, tuzak kuruyorsa,
Çıkarı için, soruyorsa.
Ben, insan değilim arkadaş.
Şayet, Allah’ı bilmiyorsa,
Allah yoluna, gelmiyorsa,
İçi dışı, bir olmuyorsa,
Ben, insan değilim arkadaş.
Sakal sünnet, kalbi fesatsa,
Beş vaktini, secdeye yatsa,
Dini, imanı, biraz kıtsa,
Ben, insan değilim arkadaş.
Her insandan, bir ibret aldım.
İnsanları, bilemez oldum.
Paksoy’umla, yalınız kaldım.
Ben, insan değilim arkadaş.
Kayıt Tarihi : 31.12.2012 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/31/insan-degilim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!