Dalgası denizin taşları döver,
Sabrı âlidir şu çırpınan denizin,
Taşları hiç isyan etmedi..
Hiç bana insan samimi gelmedi..
Zulüm nerede yoğun,
Toprak ve denizde değil mi ?
Hayatı veren onlar değil mi ?
Nankörlük yapan da insan değil mi ?
Gençlikte güzellik bâki sanki,
Zaman törpüsü yaşlılık getirdi,
Eşsiz güzellik mi ?
Nankörü yine insan değil mi ?
Mal mülk sanki ebedi,
Süleyman ki göçtü gitti,
Küçücük menfaatler insanı kör etti,
Vefasız yine insan değil mi ?
Gördük hep göreceli,
Sözler dilden kalbe inmedi,
Menfaatler öldürdü güvenleri,
Iki yüzlü şu insan değil mi ?
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 11.10.2020 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!