''İnsan'' dedik Şiiri - Şerafettin Yıldız

Biz;

hep hayallerimizde sallandık!
Ulu Çınarların dallarına,
kurduğumuz salıncaklarda.

Bisikletimizde;
Ayçiçeği sapından dı,
tekerleği kendinden...

En güzel ayakkabılarımızda kara lastikdi,
rüyalarımızı süsleyen.

Topuğu yırtık, burnu delikti sahicilerinin.

Ta! ciğerlerimizden süzdü aldı,
tırnaklarımızdan emerek kanımızı,
Parmaklarımızı vurduğumuz her taş,
yürürken köyümüzün sokaklarında,
unutma bizi; dercesine.

Yegane kurtarıcı!
Mendilimiz; yenimizdi!
Burnumuz aktığında.

Çiçeklerde yollardık sevdiklerimize,
Akasyalar açarken...hayallerimizde!

Bayramlıklarımızda;
bit pazarındandı bir pantolon, bir gömlek.

Suyumuz; yirmi kulaçlık bir kuyudandı,
fi tarihinde kazılmış...bahtımıza yazılmış.

Ekmeğimiz; yufka aşımız bulgur,
katığımız soğandı.

Şükürler olsun!

Biz yine de mutluyduk,
yarından umutluyduk!
Kahretmedik, küsmedik,
kimseyi lanetlemedik.

Neyimiz varsa paylaştık!
Eş, dost, kolu, komşo ile.

Ve bizden teröristde çıkmadı.

Ekmeğini yediği, suyunu içtiği toprakların,

insanına kör bakanda olmadı!

Bundan sonrada olmayacak.

Yüce Yaradanın izniyle.

Çünkü; biz önce ''İNSAN'' dedik!

''İNSAN'' dedik!

İnsanlık dedik!

Ben değil; biz dedik.

ozan:şerefim:Şerafettin YILDIZ