İnsan dedik Şiiri - Hadi Çağlar 2

İnsan dedik güvendik bağrımıza bastık,
Bağrımızı deldi hüsrana uğrattı.
Sırt sırta omuza yollara düştük,
Ömrümüzü adadığımız bizi hep aldattı.

Menfaati bitenin muhabbeti de bitiyor.
Sana düşman olup ihanet ediyor
Kahpe olandan mert düşman daha iyidir.
Hiç olmazsa yaptığı yapacağı biliniyor.

İnsan sanıp güvenip elini sıktıkların,
Arkanı döndün mü kuyunu kazıyor.
Yolda yürümesini bilmeyenler,
Bilgiçlik taslayıp sana akıl vermeye kalkıyor.

Hayvan hayvan iken aç kalsa sahibini bırakmaz,
Fesat insanın dünya yansa umurunda olmaz.
Katlandığımızı değil razı olduğumuzu severiz,
Arasan da hakikat ehli gibi insan bulunmaz.

Sen verdikçe arkanda olan çok olur,
Hele bir de sen iste bakalım hepsi kaybolur.
Menfaat dünyası çıkarlar övdürür sevdirir,
Aradığın dost bu devirde zor bulunur.