İnsan Dediğin Şiiri - Kazım Üçok

İnsan dediğin bir nefes
Ettir, kemiktir, kandır
Unutma ki ömür denilen şey
Bize ödünç verilmiş bir zamandır

Ne kalacak ki ardımızda
Ayrılıktan, acıdan başka
En güzel en tatlı olan da
En son yaşadığın o andır

Herkes yalnız gelir dünyaya
Yine yalnız gider öyle ya
Sen giderken ardında kalan
Biraz gözyaşı biraz feryat figandır

Hayatın kıymetini bilmeli
Yaşamalı dolu-dolu sevmeli
Unutma ki
Yaşamı güzel eden de
Zindan eden de
İnsandır!