Yaşamak gökyüzündeki bulutlara benziyor
Her gün değişen gerçeklerle yüzleşiyorsun
Bulutların ardındaki güneşi görüp ,
Umutlarından hayaller kuruyorsun
Mevsimler geliyor, ısıtıyor üşütüyor , ıslatıyor .
Çiçek ekiyor ,ağaç dikiyor, hayatı seviyorsun .
Rüyaların , düşlerin parçası oluyorsun
Kendini değiştirmeyi bile beceremezken
Herkesten istediğin insan olmasını bekliyorsun .
Ahlakı öğrenmeden ibadetle paçayı kurtaracağını sanıyorsun .
Kimi günler minnet kimi günler isyan ediyorsun .
İstemeden yalnızlığınla kalıyor ,
Bazen kalabalıklardan kaçıyorsun .
Zengin, fakir, güçlü , zayıf insanlar arasında yaşıyor ,
Cesaret gerektiren işlere kalkıyorsun .
Kırılganlıklarını , korkularını , acılarını
Hafifletecek çareler arıyorsun .
Bazen ağlıyorsun , bazen gülüyorsun
Değişik insanlar çıkıyor karşına ...
Kimini seviyor , kimini üzüyorsun .
Bir rüzgar gibi bu alemden gelip geçiyorsun .
Kayıt Tarihi : 14.9.2021 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Gülaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/14/insan-dedigin-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!