Yaşama sevinciyle dopdoluyken yüreği
Ölümü ne sebeple bekler insan dediğin
Mutluluğun içinde nasıl hüzün dolar ki
Aşk zehrini ne diye dikler insan dediğin ...
Hevesi kursağında kalır bazılarının
Düşünmez bazıları hükmü yoktur yarının
Bazıları farkında değildir inkarının
Belleğinde neleri saklar insan dediğin...
Kendi ile barışık, ya da küs olan da var
Bazısı geniş yaşar, bazısına dünya dar
Ateşte yanar biri, biri soğuktan donar
Acep yanlış gülü mü koklar insan dediğin ...
Yani nasıl muamma yaşamak dediğin şey
Bir sela okunuyor bir yerde çalınır ney
Geçmiş bitti, yarın yok, anlıktır bu dünya hey
Günahlarını nasıl aklar insan dediğin ...
Akça der sıradışı yaşamalı hayatı
Acının tam deminde almak gerekir tadı
Doymak gerek herşeye olmadan hep kaskatı
Çünkü bir gün ansızın tekler insan dediğin ...
Kayıt Tarihi : 12.1.2021 15:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akkız Başoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/12/insan-dedigin-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!