Hor görme fakiri, mazlumu garibanı.
Büyük görme kendini! Gör artık Yaradanı.
Unutma! Bir damla iken bir can oldun,
Hak verdi aklı, yaratılanların en Yücesi oldun...
Kapansın artık dünyayı gören gözler,
Vakit geldi artık, açsın gözlerini tüm kalpler.
Ne sanırsın kendini! Hor görürsün fakiri,
Bir can, bir nefesten ibaret değil misin ki...
Nefsine köle olmuş, Rab'bini unutmuşsan eğer;
Aç gözünü bak etrafına; nerede ecdadın, nerede öncekiler...
Aç ellerini kaldır artık semaya,
Tövbe et artık! kapılma dünyaya, dünyalıklara...
İnsan dediğin; araştırmalı, çalışmalı, anlamalı.
Kendi için Hak olanı, en doğru olanı yapmalı.
Hak o zaman, Rahmet yağdırır gökten,
Sen kendini arıyorken, açılır sana bir kapı bulutların ötesinden...
Kayıt Tarihi : 25.6.2013 11:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımı sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (1)