İnsan Dediğin Şiiri - Abdil Yıldırım

Yürek sevmek için çıkmalı yola,
Sevgi iksiriyle dolu olmalı.
Kul olmamak için başka bir kula,
İnsan Yaradan’ın kulu olmalı.

Kardeşlik şarkısı söylesin diller
Herkese sevgiyle açılsın kollar
Gezilen bahçeler, yürünen yollar
Hakikat ehlinin yolu olmalı

Allah için sever her sevdiğini,
Kalpte barındırmaz nefreti kini,
Hem gülünü sever, hem dikenini,
Gönlü muhabbetle dolu olmalı.

Muhabbet ayakta tutar cihanı,
O muhabbet insan eder insanı,
Ne makamı, ne serveti, ne şanı,
Güler yüzü, tatlı dili olmalı.

Leyla nazlı güldür, Mecnun bir bülbül,
Bülbülün mekanı olsa da bir çöl,
Bir gün mecnun olacaksa bu gönül,
Mevlâ aşkı ile deli olmalı.