İnsan Dediğin Şiiri - Taki Örs

İsterim özü bir, sözü bir olsun insan dediğin.
Temiz olsun, özgür olsun, eşit olsun
İlle de derin bir yaşam sevgisi olsun,
İnsan sevgisi olsun.
Küçücük yüreğine sığmayıp taşan
Kocaman bir sevgisi olsun.
Yaşarken ölmesin, öldürmesin.
Topraktan doğan bir içimlik su olsun ama
Doğduğu gibi saf-temiz-berrak olsun.
Berrak aksın derelere, ırmaklara, nehirlere;
Denizlere, okyanuslara karışsın ama
Bulandırmasın karıştığı suları.
Berrak sulara ölürüm,
Bulanığından korkarım

İsterim insan güne doğan güneş olsun.
Kör karanlıklara inat
Geceyi yırtarcasına doğan yıldız olsun, ay olsun.
Değdiği yeri aydınlatsın, sarsın, ısıtsın, sımsıcak
Aydınlıklara ölürüm,
Sisten-pustan, karanlıklardan korkarım

İnsan dediğin sorgulayan, düşünen olsun isterim.
Bir köre bir çift göz, sağıra kulak,
Dilsize dil olsun isterim.
İnsanın kör olmadan köründen,
Sağır olmadan sağırından,
Dilsiz olmadan dilsizinden korkarım.
İlle de cahilinden, cahilinden korkarım,
Düşünen insan gibi insana ölürüm

İsterim insanın dost gibi dostları olsun,
Yar gibi de bir yari,
Ama ille de insan olsun.
Dostun da yarin de post olanından korkarım.
Ölürüm gerçek dosta, gerçek yare ölürüm

Ölürüm, bir gün gerçekten ölürüm.
Kazık çakmadım bu fani dünyaya.
Ama ille de gözlerim açık gider;
Doyamasam gerçek insana,
Gerçek dosta, gerçek yare

İnsan dediğin arar bulur gerçek insanı,
Gerçek dostu, gerçek yari.
Bulunur mutlaka bir gün bir yerde.
Bulup da kaybetmeyene ölürüm,
Korkarım, kaybedenden korkarım.

İsterim daha fazla kirlenmesin yaşam,
Kirlenmesin insan.
İnadına insan kalanlara,
Bu uğurda yaşayanlara,
Direnenlere, ölenlere ölürüm...