İnsan dediğimiz garip varlığın

İnsan dediğimiz,garip varlığın,
Keşf ettim acaip,sırdır insanlar.
Ezelden ebede,bir ulu kervan,
Dünya denen yolda,vardır insanlar.

Ruhlar aleminde,tasnif edilmiş,
Yaratmadan evvel,var eden bilmiş,
Manadan maddeye,yazım süzülmüş
Baba dan ana ya,çardır insanlar.

Bir etten kaleyi,mekan edinmiş,
Ağzın oynatmadan,gıdasın bulmuş,
Kanın arasından,beyaz süt gelmiş,
Anne kucağında,zardır insanlar.

Emeklemiş,sıralamış,yürümüş,
Sanırsın ki,böyle kendi büyümüş,
Zaman olmuş,başını gam bürümüş,
Bu Dünyada sınav,zordur insanlar.

Büyümüş evlenmiş,od ocak kurmuş,
Tek bir gayesi var,bu Dünya yolmuş,
Hergün gidenlerden,sayki ders almış,
Sonunda güllerin,hardır insanlar.

Ömer Çetinkaya,bu Dünya hali,
Dünyaya bağlanan,inan ki deli,
Hayatın gayesi,imtihan belli,
Hayat sonu,Ulu Yâr'dır insanlar...

22.08.1989