Ne kadar acizmişiz, ne kadar muhtaçmışız?
Demek ki hiçmişiz biz hep zavallıymışız…
Çocuk doğar tam muhtaç, annesi ilgilenir,
Yetişkin insan olur, acizlik dinmemiştir…
Yaşlansa yine aciz, insan yine de muhtaç,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta