Ne kadar acizmişiz, ne kadar muhtaçmışız?
Demek ki hiçmişiz biz hep zavallıymışız…
Çocuk doğar tam muhtaç, annesi ilgilenir,
Yetişkin insan olur, acizlik dinmemiştir…
Yaşlansa yine aciz, insan yine de muhtaç,
Ölüm bile dindirmez daima Rab’bine aç…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.4.2014 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!