İnsan da Var Şiiri - Ali Ekber Çelik

Bir başlangıç yapmalıyım
Kötülüğün üzerime öbek öbek
Tortulaştığı
Karanlığın katrana buladığı
Şu zalim hayat oyunun da
Ve ellerimi açmalıyım gökyüzüne
Bir damla yağmura hasret kalmış
Toprak gibi

Bir çiçek solgun bakar
Bir ağaç dallarını eğmiş yalvarır
Solgun bakışlı küçük bir çocuk ağlar
Bense almışım elime paketten bir sıgara
Tabuta bir çivi daha çakıyorum şuursuzca

Nereden başlayacağıma hep tereddüt ettim
Zalimliğin kötülüğün kol gezdiği
Şu kahpe dünyada
Hep bir sözü düşündüm
Maksim gorkinin bir sözünü
Binlerce defa gezindi
Beynimin hücrelerinde harf harf ve hece hece
Önce bir kurtda başladım
Bakındım etrafa sürüsü ile var
Sonra bir domuza el uzattım
Burnu pisliğinden çıkmaz pis bir hayvan
Düşündüm acaba it mi olmak lağzım
Derken beynimin derinlerinde
Bir ışık parladı
Ne düşünürsün be adam
Seçenekte insanda var insan

Önce kırk katıra yükledim
Sonra kırk satırın altından geçirdim
Acaba olabilirmiyim diye
İNSAN

14.12.2008