İnsan Çırpınır Şiiri - Hilmi Yeter

Kuşlar uçar,
İnek koşar,
Balık yüzer,
İnsan çırpınır.

Çiçekler açar,
Arılar konar,
Petekte bal sunar,
İnsan çırpınır.

Kuzu meler,
At kişner,
Kokar menekşeler,
İnsan çırpınır.

Kar yağar,
Su donar,
Buzlu yollar,
İnsan çırpınır.

Kavurur sıcaklar,
Kuru otlar,
Sönmez yangınlar,
İnsan çırpınır.

Beşikte bebek,
Sekerâtta melek,
Koca bir felek,
İnsan çırpınır.

Kabirde suâl,
Bilinmez ne hâl,
Sonumuz muhâl,
İnsan çırpınır.

Ateşte köprü,
Tükettin ömrü,
Yoktur özrü,
İnsan çırpınır.