Büyüdükçe alır insan çamın kokusunu
Daha çok bakar mehtapta ormanlara
Sanki ormana karışacak yakında
Kendi çiçeğinin kokusunu alır
Büyüdükçe sever insan toprağın tadını
Korkmaz artık karanlıktan , mezarlıktan
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta