İnsan - Bülent Ecevit.. Bir Şiir / Bir Y ...

elbette senden güzel olacaktı
çizdiğin resim
yaptığın heykel
senden büyük olacaktı
senden yakışıklı

elbette senden doğru söyleyecekti
yazdığın şiir

elbette senden çok duyacaktı
söylediğin türkü

sen olduğundan büyüksün
sen olduğundan iyisin
sen olduğundan güzel

Bülent Ecevit

İNSAN

Hep duymuşuzdur, sohbetlerimizde yer almış bir konudur: “İnsanlar beyninin % 12’sini kullanırlarmış, en çok kullanan Aynştayn’mış, o da beyninin % 20’sini kullanabilmiş…” Doğru ya da yanlış ortalama bir insanın, beyninin sınırlı bir kısmını kullanabildiğini kabul ederiz de duygularını, yeteneklerini hangi oranda açığa çıkarabildiğini pek düşünmeyiz.

İnsanlarımız, söylemek istediklerini söyleyebilse; düşündüklerini, anlatmak istediklerini anlatabilseydi, sabırlı ve özenli olup uygun ortamları yaratabilseydik; ülkemiz daha kalkınmış, insanlarımız daha mutlu ve huzurlu olurdu. Beni dikkatle okusan daha çok anlayacak ve sevecektin, ben seni dinleyebilseydim eğer gönül köprülerimiz daha sağlam olacaktı.

elbette senden güzel olacaktı
çizdiğin resim
yaptığın heykel
senden büyük olacaktı
senden yakışıklı

İnsan, kendini sanat yoluyla daha güzel ifade eder. Biz, bir gerçeğiz; hem de 100’lük bile olsak, kendini en iyi olasılıkla 60’lık, 70’lik anlatabilen bireyler, kendi içinde kaybolan bireyleriz. Oysa sanat ortamında, kendimiz 70’lik bile olsak duygu ve düşüncelerimizi 100’lük, 120’lik anlatabiliriz… Sanatsal uğraşı içinde kendimizi yeniden keşfeder, yeniden yaratırız:

” elbette senden güzel olacaktı / çizdiğin resim / yaptığın heykel / senden büyük olacaktı / senden yakışıklı” dizeleri bize, insanın kendini farklı bir düzlemde yeniden var etmesini düşündürüyor.

elbette senden doğru söyleyecekti
yazdığın şiir

Şiirlerimiz, gerçeği arama çabası içerir. Hayata ve kendimize bir aynadır. Çoğu zaman, bir iç konuşmadır. Gündelik hayattaki bireylere göre şairler hep daha “doğrucu” bireyler olarak, toplumun vicdanıdırlar da bir bakıma…

elbette senden çok duyacaktı
söylediğin türkü

Yaktığımız türküler, bizden daha çok yaşayacak, bizden daha çok insanla tanışacaktır. Sanat, her evrede insanın kendini aşmasıdır. Şu ölümlü dünyaya inat edip kalıcılaşması; insan zekâsının, duyguları ve duyarlılıklarının ölümsüzleşmesidir.

Büyük şairler toplum için, insanlık için bir kutup yıldızıdır. “Demir kazık”tır. Geçmiş, bugün ve gelecek bağlantısını şiirleriyle toplumun bilincine kazırlar. Geleneğin yaşayan değerlerini bir ninni sıcaklığıyla kulaklarımıza fısıldayıp geleceğe taşınmasını sağlarlar.

Şair, aşağıdaki dizelerde insanı hayat karşısında yüreklendirmektedir:

“sen olduğundan büyüksün
sen olduğundan iyisin
sen olduğundan güzel”sin diyerek bir özgüven aşılıyor.

Bir kızılderilinin, biri beyaz, biri siyah çok güçlü iki köpeği varmış. Birbirlerine karşı zincirlerini koparırcasına hamle ederlermiş. Kızılderili babaya oğlu sormuş:
- Baba, kapışsalar hangisi kazanır?
- Bu akşam hangisini iyi beslersem o kazanır, demiş.

Gerçek sanat, insan ruhunu ufalamak, kendini zayıf ve güçsüz hissettirmek yerine hayatın zorluklarına karşı insanı cesaretlendirir. İnsanın yetenekleri ve zenginlikleri, değerleri ve güç kaynakları hakkında farkındalık yaratır. Özgüveni besler. Daha güzel, daha yaşanası bir dünya ve insan ilişkileri kurmamız için bizi cesaretlendirir.

Öğretmenlerin öğrencilerine kitap okumayı önermeleri, güzel filmler ve tiyatrolara götürmeleri; konserler, segiler, geziler, şenlikler düzenlemeleri hep bu 'güzellik' duygusunu çoğaltmak amaçlıdır. Öğretmenler, dünyayı bu güzelliğin kurtaracağını bilirler.