Buğday insan misali bir ömür sürer.
Toprağa düşüp usulca çürür.
Toprak altında varlığı yok olur.
İlahi izinle yeniden filizlenir.
Boy verir ama mağrur durur.
Gençliğine güvenip diklenir durur.
Buğday insan misali bir ömür sürer.
Toprağa düşüp usulca çürür.
Toprak altında varlığı yok olur.
İlahi izinle yeniden filizlenir.
Boy verir ama mağrur durur.
Gençliğine güvenip diklenir durur.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:İnsan Buğday Metaforu Şiiri - Yorumlar
22 Mart 2025 Cumartesi - 02:02:01
Güzel bir benzetme ile yazılmış güzel bir şiir okudum .Tebrikler
Çok güzel, ben bu şiiri nasıl farketmemişim. Yürekten alkışlıyorum.
dingin hoş yormaksızın yaşanan bir şiir.tebrikler kardeşim.
güzel kurulmuş, sade, iddiasız, huzurlu bir anlatım.
Çok yerinde bir metafor," insanın hamuru" deyimi tam da buradan geliyor olmalı..Çok güzel irdelemişsiniz..tebrikler Şaban Bey yürekten kutlarım..
Kibirli insan sert buğday misalidir
Değirmen taşıyla ezilip yumuşatılır.
Piştikçe de kamil insan olur .
çok güzel ve anlamlı bir şiir okudum gönlüne kalemine sağlık şaban bey
tebrikler
keyifliydi... yüreğine sağlık kardeşim...
yolun ve ufkun açık olsun her daim...
Arifin kendi hakikatini tanıması demek insan-ı kamil olmak demektir.
İnsan-ı kamil, ilahi tecellilerin temsilcisi olduğu için onu tanımak Allah’ı tanımak demektir.
Bu yüzden tasavvufi muhitlerde: “Kendini bilen Rabb’ini bilir” hadisi yaygınlık kazanmıştır.
Velhasıl şiirinizde çok güzel değinmişsiniz tebrikler kaleminize, yüreğinize sağlık...
Çok geçerli, tebrikler (:
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta