İnsan için kemalat dağının zirvesindeki toprak
aşağıdakinin aynı...
Tek farkı
aşağıdan yukarı seçilmiyor
yukarıdan aşağı...
Yukarıda aşağının özlemi
aşağıda yukarıya heves.
Yaşam ise verildiği kadar var
ve tanrıcılık oynamak saçma
tutamadığın nefesin
hükmedemedğin kalbin
patronu değilsin.
Birilerinin yaşamını didikleyip,
dikizleyip geçen zaman da,
yalnızlığın öfkeli sessizliğinde harcanan da
son son bittiğinde,
hamuruna seni kavuşturmada
en çok en sevenlerin
en en dediklerin seferber olacak,
unutma.
İlk toprağı onlar atacaklar
mezarına.
Senin işin bittikten sonra
ardından övgü ve yergi
tonlarca...
Öveni övdürtecek
söveni sövdürtecek malzeme demek
etki demek.
Etki sende keyfe
ya da kedere neden olmuşsa
enaniyet demek.
Enaniyet ise kibrin rahmi.
Kalbinde zerre kadar kibir bulunanların
canları cehenneme denildi.
Kibrimiz fazlaca ve bu kibir ile
yürüyebilme imkanımız yok.
Üstelik çok ağırlaştırıyor kulluğu kibir.
İnsan bu sözü anlar..
Mailis NalarsKayıt Tarihi : 21.7.2009 14:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mailis Nalars](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/21/insan-bu-sozu-anlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!