Kaybolup gidiyordu, nefesin erdem ve ülfeti sessizce tükeniyordu
Kim ne kadar hissediyordu, ruhun o esareti neden hiç dinmiyordu
Telakkiler, ilmi meclisler, nefes nefese rekabet edenler görmüyordu
Ne kadar silinmişlik varsa, yıkılmış duvarlar sukut ediyor çığlığıyla
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta