İnsan bu, hiç ruhsuz ve kalpsiz solur mu ...

Mustafa Cilasun
4155

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Kaybolup gidiyordu, nefesin erdem ve ülfeti sessizce tükeniyordu
Kim ne kadar hissediyordu, ruhun o esareti neden hiç dinmiyordu
Telakkiler, ilmi meclisler, nefes nefese rekabet edenler görmüyordu
Ne kadar silinmişlik varsa, yıkılmış duvarlar sukut ediyor çığlığıyla



Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta