İnsan bu Dünya'da en çok kime kırılır..
Önemsiyorum dediğinde önemsemez tavırlar takınan,iyi ki varsın dediğini hiçe sayan, "yokmuş" gibi davranan,bir teşekkürü iki satırda-bir sözde esirgeyen, Bir konuşmayı çok gören vaktim yoktu diyen, ufacık bir sözle dünyaları bağışlayabilecekken o sözü esirgeyip günlerce sorgulatan,ama ona rağmen seviyorum işte ben böyleyim dediğine kırılır
İnsan en çok sevdiğine kırılır..
Geç kalmayın söylemeye..
Vakit geç olmadan,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta