artık şarkılar bile sarmıyor yaraları
öyle bir efkar basıyor ki, gitmek bilmiyor bir daha
birlikte dinlediğimiz şarkıları dinliyorum tekrar tekrar
hani o senin mırıldanarak eşlik ettiğin
dil bu, alıştı mı susmuyor!
sana gelen hangi yol varsa yürüyorum teker teker
şiirler yazıyorum uzun uzadıya
birlikte yürüdüğümüz sokaktan geçiyorum
ayağımın takıldığı taşa bakıyorum
göz bu, gördüğünü unutmuyor!
ilk bakışmalarımızı hatırlıyorum
teninin narinliğinden olsa gerek
yanakların kızarmış / ben de mahcup bir gülümseme
son sözlerin çıkmıyor aklımdan
kalp bu, kırıldı mı onarması zor oluyor!
Ali Güzel
Kayıt Tarihi : 9.5.2019 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/09/insan-bu-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!