yalnızlığın en zengini1957
insan bu
kimi zaman her yerde
kimi zaman yok
yürek gerektiğinde
ortada
kadere sessiz
hasrete çaresiz
sevdi mi bir kere
nerelere uçar o gönül
zamanı mekanı imkanı
tanımaz
memleket,kadın bayrak
ucunda ölüm
gülerek gider
insan
inandı mı sevdi mi
dağı delen ferhat
deldiren şirinse
birde benim
hemşehrimse.
Kayıt Tarihi : 12.2.2014 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!