İNSAN BU
Hani aşk büyüsüyle, canlanırdı her toprak,
Bal sızan bir salkımdın, gölgendi zümrüt yaprak?
Mest eden bir şarkıydı, Kahkahayla gülüşün,
Kuruyan dudağıma, can verirdi öpüşün.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta