İnsan Bozuldu Şiiri - Gürbüz Papağan

Sarardı yapraklar mevsim güz oldu,
Geçti şems-i bahar devran bozuldu,
Ağardı saçlarım derdim yüz oldu,
Yar vefa bilmedi civan bozuldu,

İntizarda genç ömrümü hûn ettim,
Hayal ile düşlerimi bezettim,
Yıllar yılı baharımı gözettim,
Şita azmeyledi gülşen bozuldu,

Şeyda bülbül suskun gazelde bağlar,
Açmadan kuruyan goncalar ağlar,
Kar boran bürüdü sümbüllü dağlar,
Kuzuyu kurt yedi çoban bozuldu,

Hasret, hüzün şu feleğin işleri,
Aşk uğruna cehde koyar başları,
Yar diye çeşmimden kanlı yaşları,
Deryaya akıttım umman bozuldu,

Gürbüzüm ahvalim eyledim destan,
Bir taraf ukbâdır bir taraf cihan,
Ne güzellik baki ne şöhret ne şan,
İdrâki fehmetmez insan bozuldu,