İnsan bir yarayı neden sever?

bazen yüzün siliniyor gözlerimin önünden,
hatırlamak istiyorum ,kokun geliyor burnuma,
kavgalarımızı hatırlamanın utancı kaplıyor ruhumu,
ben seni öyle anımsamak istemiyorum artık.

en güzel yerlerden hatırlamak istiyorum seni;
mesela;çok sıcak bir helvayı kaşıklarken,
ağzım yandıktan sonra uyarman,
birbirimize bakıp gülüşmelerimizden falan filan.

seni sevdiğim yerlerinden hatırlamak istiyorum,
gülerken incelen dudaklarından mesela;
sarılırken özlem dolu kollarını ;ki yıllar olmuş sarmayalı,
bir kedi gibi tatlı sırnaşmalarını örneğin.

isimlerimizin ayrı yazıldığı son koliler çıkarken evden,
ayıp olmasın diye taşındığımız evi süpürdüğümde;
bir toka,çerçevesiz bir çocuk gözlüğü,içinde saçların olan bir tarağı;çöplerden ayıklarken buldum kendimi.

beni terk edişin geldi aklıma sonra;
darmadağın olduğumu,
birileri beni toplamaya çalışınca anladım.

beni daha öncede incitmiş olmalısın, çokça,
baş başa bırakmış olmalısın uzun uzun,
yoksa insan nasıl alışır bir yaraya,
hangi aptal sevebilir bir yarayı ,ellerini hatırlatmıyorsa...

yüzün silinince aklımdan,
her özlediğimde;
en son dokunduğun yer diye,
yaramı öptüm bu yüzden...

Muradem