İnsan Bazen.... Şiiri - Hafize Hanaylı

Bazen yazmak istemiyor,
Kalem tutan parmaklarım.
Nasır tutmuş sözlerime
Kalbim acıyor hislerime,
Hayalleimden kaçıyor perilerim.
Bazen yazmak istemiyor insan,
Ben de o insanlardan biriyim.
Bazen çok sevdiklerini,
Unutuveriyor insan.
Severek aldığı elbiseyi vitrinden,
Giymeyi bazen.
Bazen, uymak istese de,
Uyuyamıyor insan...
Dolaşmaya başlayınca ser-in de,
Beyin çeperlerini deliyor,
Yüksek topuklarıyla, bazen anılar.
Bazen sevmek istemiyor,
Çok sevdiğini bildiği kedisini.
Bazen kaçmak istiyor,
Evi bildiği yuvasından,
İnsan bildiği insan yığınlarından.
Bilmediği bir kentin bir köşesinde;
Bilmediği ölümü, sevdiği gibi bazen.