Bazen Şiiri - Filiz Bülbül

insan bazen yaptığı hatanın doğruluğuna inanabilir
insan bazen bir hatada yanlışı sevebilir
insan bazen seçilmiş yada mecburi bir kabullenişin içinde kaybolabilir
insan bazen mahcup ve mağrur edilmiş bir kalple yaşamaya devam etmek isteyebilir

ne zaman girdin hayatıma
ve ne zaman unutmam gerekti seni
ve unuttum açıkcası
kolay olmadı, çok zordu
..
ne zaman başladı, benimle olan savaşında artık bir şeyler yapıp kazanmalıyım ve onu unutmalıyım serzenişin?
kabullenemediğin gerçeğin içine ne zaman girdin ve kabullendin artık bir şeyleri?
doğruyu söylemek gerekirse, benim açımdan; dünyayı kucaklamak gibiydi seni sevmek
ve o sevginin içinde kaybolup her gün yeniden kendimi bulmak gibiydi
yorgun günün ardından yatağına kavuşmak gibiydi
verdiğin huzur ve mutluluk paha biçilemezdi
paha biçmedim, belki bu yüzden bitti

insan bazen yalnızlıktan korkabilir ama bu içinin yalnızlığıysa
insan bazen kalabalığın içinde yapayalnız kalabilir, korkuları şiddetlenebilir, şiddetin dozu arttıkça delirebilir
insan bazen bir şey ve biri uğruna delirmeyi bile sevebilir
ve insan bazen, sevdiği her şeyde geçmişini hatırlayıp gözyaşı dökebilir

hangi anlamsızlık yatıyor, artık anlam arayamadığım gözlerinde?
sıcacık olup içimi ısıtan sözlerin, hangi hazana kurban gitti de buz gibi şimdi böyle?
..
hatırlıyorum
seni bu hale getiren şey, sevgim
anlıyorum
anlamak daha önce hiç bu kadar acı vermemişti