İnsan Bazen Şiiri - Remzi Gülek

İnsan bazen,
Her şeyi yerine bırakıp
Sessizce içmek istiyor bir sohbeti,
Gözlerinde gözlerini görebileceği.

İçip arınmak,
Aydınlığıyla o gözlerin.
Sanki o sevgi,
İnip gökten özgürleştirecek gibi
Kuşatılmış kalbini.

Bazen insan,
Sessizliğin deminde
İçmek istiyor bir sohbeti,
Sevginin ve şefkatin
Elleriyle yıkanır gibi.

İnsana bazen
Neler olmuyor ki.
Ama işte insan
Özlüyor gecenin eteğinde
Yüzünü sürebileceği bir kalbi.

Ve içmek istiyor
Yavaşça
Kana kana

Ve bir nefes alıp
Severek güne başlamayı
Kendini ve Dünya’yı