Ruhumdaki aşkı, ayırtamazsın
Sofradaki yeri, boştur arkadaş
Gece karanlığı, koşturamazsın
İnsan babasını, özlüyor kardaş
Başını tutupda, okşamasını
Arkasına alıp, saklamasını
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Özlenmez mi?... Babamı kaybedeli nerdeyse yirmi yıl geçti aradan. Hala rüzgar, onun kokusunu getiriyor uzaklardan. Üçgül çiçeklerinin kokusu bu. Babam hep bir demet kurmuş üçgülü ceketinin iç cebinde taşırdı. Bu onun parfümüydü...öZLEMESEM HALA O KOKU BURNUMDA TÜTER Mİ?...
Kutluyorum değerli şiirinizi ve sizi Bahattin bey. Nicelerine. Saygımla...
Baba bu...
'Çınar...' Gölgesinde büyüdüğümüz, dallarına tutunduğumuz.. Korkmadan, ürkmeden yanına sokulduğumuz..
Baba bu, özlenmez mi?
Tebrikler dost...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta