açılar istiyor hayat adamın içini
dengesini yitiren gül boğazımda
yutuyorum bana ayırdığınız vakti
kapıların açılışı bitmeyen tuzak
ağlasak yüzümüzde duvarların yosunu
portakalın kanı seninle ilintili şeylerde
çekildi yaşadıklarım kılçık gibi içimden
döndüm yürümeyi ilk öğrendiğim yere
insan azalabilir zamanla gider yarısı
gördüklerine benzer yüzü yolcunun
tahtaya kazıdığım kalp aldı gerçeğini
göğsümdeki boşluğa göçüyor bir halk
düşündüğüm şeyleri bıraktım oğluma
yokuş kendi güneşini oyuyor havada
eksik yanları oldum bir şeye bakmanın
örümceğin ayağı bana benzeyen gece
aynı gövdeyi bölüşüyorum kunduzla
eski günlerimize doğru lacivert koşu
aşağıda bir eriğin yukarı yuvarlanışı
başka bir toprak parçası çıldırmak
Kayıt Tarihi : 19.7.2011 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gördüklerine benzer yüzü yolcunun
tahtaya kazıdığım kalp aldı gerçeğini
göğsümdeki boşluğa göçüyor bir halk..."
Nedense bu tür şiirleri okuyunca babamın anlattığı bu hikaye aklıma geliyor...
Tebrik etsem adam kızar
İkisi de madem kızar;
Yorum yapmam olur biter.
Herkese hayırlı cumalar.
İlk yürümeyi öğrenen ne kadar azabilirse bu şiir o kadar azabilir.Diyorum yine sevdim şiiri birde eklemeden duramayacağım kanla portakal nasıl özleştirimiş bu kanlı portakal olmalı.Çok sevdim bu şiiri belkide azmamış o yüzdendir.Gerçi azğın şiir de severim.Güzel şiir.
Kızıla , eflatuna , hatta karaya beyaz derler...
Burası ayna pazarı , her aynaya binbir ışık ;
Soytarı çarşısı mı ki , her renge beyaz derler...?
Sonra edebiyatçı geçinir , doğruları yaz derler...
Konveks , konkav aynalar , curcunaya caz derler...
TÜM YORUMLAR (11)