İnsan Aynı, Sahne Aynı, Oyun Aynı

"Bir avuç illegal şarlatanlarla, bir bok sandılar kendini."

Elleri havada attılar sloganları
Yandaşları kustular riya şerliğini
Talan ettiler ağaçları, çiçekleri
Pislik cehennemine döndü her yer.

Keçi kılığına bürünmüş çığırtkanlar
Vazgeçecek değildi piyonluğundan
Demokrasi, özgürlük saf düşünceleri!
Yemeyen kalmadı küfrü, doğru bildikleri!

Oyun sandılar bu trajik-komik durumu
Galeyana geldiler asalak yavşak erleri
Maneviyatin yüce hasiyetini yok saydılar
Sağduyu sararken çark-ettiler, çevrelerini

Dünyaya rezil olduğunu şeref saydılar
Nice ihtilallerin yılmaz bekçisi sandılar
Oldular sanki yedi köyün birer para ağası
Kokuşmuş ideolojilerin özgürlükçü neferleri.

Cefayı masum millet gördü, kırıldı gururu
Polisini haydut gördü namert ilegal örgütle
Nice canlar böyle kaç kez kim-vurduya gitti!
Değildi umurlarındaki niyetleri arsız bencillik.

Takıntılı aydın, bir bok sandı kendini bayım
Taciz etmeyi, camide içmeyi maharet saydı
Ringonun ahırı sandılar, özlediler eski hiçliği
Gözlerini kan bürümüş, bir avuç akılsız deli.