İnsan ayağa kaktı,
Haykırıyordu ademden bu zamana kadar
Yaşamışlıklarına, yeter yeter diyordu
Bükülmüştü omurgası yaşadıklarından
Gözlerinde ki öfke emeğini sarmıştı
Onundu, emekti, kazanılmıştı
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
