İnsan arlanmayı unuttu mu herşeyi yapar.
Allahı bırakıp,putu olan bir tutam çıkarına bakar.
Dışarıdan baksan çehresine kendisini adam sanar.
İçine baksan kalbi mühürllenmiş bir kafir yatar.
Diline baksan bal akar, sap yiyip saman sıçar.
Sonrada döner ben ne kadar iyiyim der imandan kaçar.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta