İnsan içinde binlerce fırtına kopar,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Kimi insan gelir dışa gözünü kapar,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Kulu dert uçurumun kenarına iter,
Acı denen şey iyi olunca biter.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta