İnsan içinde binlerce fırtına kopar,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Kimi insan gelir dışa gözünü kapar,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Kulu dert uçurumun kenarına iter,
Acı denen şey iyi olunca biter.
İnsanın kendi acısı kendine yeter,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Her insanın başına bir sıkıntı gelmez,
Acı çeken insan ömür boyunca gülmez.
Elin yaşadığını hiç bir kimse bilmez,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Dert çeken insan hayatı boyunca çöker,
Derde çare bulmaz ise yukarı çıkar.
İnsanlar ne çeker ise kendisi çeker,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Yusuf insan her derde kolay çare bulmaz,
Elbette bu dünya hiç kimseye kalmaz.
Artık kimse kimsenin umurunda olmaz,
İnsan ancak kendi yaşadığını bilir.
Kayıt Tarihi : 14.12.2024 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!