İnsan Aklın Ermez Şiiri - Zeki Günay

Gökte yıldızların, her biri ayrı zümre,
Kulların kalbi nifakta, yön niye umre.
Ören islama ağ örer, alim der örme,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Çok soru sorma, dil akla de ki? Sükut et,
Kul bilmez Hakk bilir, salih kul hâyır niyet.
Kalpler hakk'ta ise, kullar doğru zihniyet,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

İnsanda dil bükük, neden iç içten çökük,
Rabbe tevekkül etmez, kulun kalbi dökük.
Alim çözemez ki? Kul kula boynu bükük,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Oturmandan kalkmandan, anlar anlayan kul,
Başta sarık, üste hırka, sen sanarsın çul.
Hikmette manayı, anlamın içinde bul,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Allah yasak kıldı büyü içki zinayı,
İnsanın ameli, geçermi gök binayı.
Ne zannettin ahreti, ne sandın dünyayı,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Bir var olmak, bir yok olmak, sence neye eş,
İlmi olan ölüye sorar, kalk toprağı deş.
Karanlığın ilmi, ancak ölüye kardeş,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Bir kalabalık içi, kim insan şeytan cin,
Allah buyurdu, Ey lain şeytan, ordan in.
İnsan ilim nedir, nedir bilime ilgin,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Kul ilim olmazsa, bilim olmaz aklında,
İlmin rengi kaçtır, dünya kimin farkında.
Herkes diyor felek, bir çemberin çarkında,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Hal hareket şaşırtır, akıllar kaçırtır,
Her akıllıyım diyeni, şeytan şaşırtır.
Sen sen ol ki? Aklını susmaya alıştır,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

Kul Zeki ilimi Hakk bilir, Hakk'tan gelir,
Hakk'ı bilen kulda, ilim öyle belirir.
Edep bilmeyen kul, ulu orta genirir,
İnsan aklın ermez, doğruyu yanlış görme.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY