ağaçlar,
toprağa bağlıydı
karanlıkta
sarmaş-dolaş kökleriyle...
toprak,
çok mutluydu
onların bu içten sarılışlarıyla...
ağaçlar,
göğe bağlıydılar
havada
sarmaş-dolaş dallarıyla...
gök,
çok mutluydu
onların bu içten uzanışlarıyla...
insanlar,
ağaçlara bağlıydı
yaşamlarında
sarmaş-dolaş ilişkileriyle...
hiç ayrılmamacasına...
Fikret Turhan-Yalova,
06.12.2014
Kayıt Tarihi : 6.12.2014 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!