İnsan Şiiri - İlker Bakışkan

insan var ki insan doğar insan ölür
insan var ki ardından çok söven olur

insan var ki melhem olur yarana
insan var ki yalvartır seni yaradana

insan var ki her yerde adaleti savunur
insan var ki çalar çırpar karnını doyurur

insan var ki sohbetine doyum olmaz
insan var ki yanında bir dakka durulmaz

insan var ki özünde kemlik olmaz
insan var ki verdiği ikrarda durmaz

insan var ki toz eder demir ile taşı
insan var ki ziyan eder pişmiş aşı

insan var ki dostu için serden geçer
insan var ki her işine bir fiyat biçer

insan var ki bahçede ki gül gibidir
insan var ki kanı çekilmiş ölü gibidir

insan var ki kendine laf getirtmez
insan var ki ne dersen de fayda etmez

insan var ki sana candan öte kardeştir
insan var ki sırtından vuran bir kalleştir

bakışkan’ım insan var ki başlara taçtır
insan var ki her zaman insana muhtaçtır