Değişir mi hâşâ, ilahi bu adalet,
Toprak suyu, dağ bulut bekleyecek.
Yolcu yolunda gerek, han denilen dünyada,
Akşam gelen, sabah kalkıp gidecek.
Her doğan günün mutlak sonu gecedir,
Işıl ışıl gökyüzünü, karanlıklar bürecek.
İnsan bu işte, etten kemikten maruf,
Doğacak, yaşayacak, sonucunda ölecek.
Bu gün yarın derken, her insanoğlu,
Ümit dünyasında çırpınıp didinecek,
Han hamam peşindeyken o,
Meçhul mezarında onu karıncalar bekleyecek.
İnsanoğlu bu, malım mülküm diyecek,
Beklide bir köhnede, kefensiz gömülecek.
Bende sende, bir âlemi cihandı,
Topraktan yaratıldı, toprağa gömülecek.
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)