İnsan Şiiri - Barış Kul

İNSAN
Insanın bir şehri olmalı, toprak kokmalı umutlarda.
Bir yanı sevda kokmalı çiçeklerde.
Arıya bal, damakta tad olmalı bütün güllerde. Sınırları kaldırmalı hudutlarda, bayrakları göndere kaldırmalı gönüllerde.
Insanın bir can-ı olmalı. Kurt'çe emeklemeli, hayata büyürken.
Türk'çe yürümeli parkurları.
Insanca koşmalı bütün dillerde.
Insanın bir rengi olmalı.
Siyahı, beyaza katmalı gülüşlerde.
Sarıya çatmalı bi yüzü, o da güz geldiğinde. Bütün renklerde halay tutmalı, rengini bulurken. Insanın bir adı olmalı.
Murad'ına ererken.
Sevda hep bir adım uzakta, Barışı sularken. Insanın bir Aşk-ı olmalı.
Ilahi aşka gönül koyarken.
Onu sahibinden dilerken.
Insanın bir sazı olmalı.
Notalara dizerken, şiirleri yazıp da, mızrap'ından düşerken, bir Türk'ü tutturmali, bir Kurt"ü tutturmali aynı coğrafyada yaşarken.
Insanın bir yüzü olmalı, asarından çıkarken. Insanın bir sözü olmalı, muhabbette dolarken. Kısacası insan olmalı, insan.
Barış Kul