Toprak, şeklendi fani Dünya’dan,
İnsan, bir damladan güzel can buldu.
Ruh yükseldi, geldi Kalû Belâ’dan,
Bütün gıdalardan taze kan buldu.
En şerefli varlık kıldı insanı,
Meleklerden üstün tuttu her canı.
Ol sebepten kovmadı mı şeytanı?
Cennetteki görevleri son buldu.
Muhammed’e ezberletti Kur-an’ı,
Tüm dertlerin işte budur dermanı.
Yaratan’dan em’rolundu fermanı,
İnsanlık sonunda kâmil din buldu.
İnsanın fıtratı Hak’kı zik’retmek,
Batılı gözleyip, doğruya gitmek.
Her meslek dalında onu eğitmek,
Tarikatla güzel erkân, yön buldu.
Mürşit ile yayın oldu illere,
Sevgiyle girildi taş gönüllere.
KARACAOZAN’ın gittiği yere,
Zarardan dönenler, bire on buldu.
09.06.1995 GÖLBAŞI
Cahit Konut
Kayıt Tarihi : 11.6.2020 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!