Az sonra uyanacak,
kalkacak sarı divandan.
Parmak uçlarıyla avucuna dolduracak kimsesizliğini. Gövdesine resimler çizecek, görünemeyenlerine armağan. Saklananlar belirecek.
Sırtlara dönecek ay.
Diller sahiplerine dökecek sevgiyi.
Eller yüreklere püskürecek. Yıkmaya kendinden başlayacak bedenler.
Ay dönüp göğüslere dolacak yeniden.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta