İnsan.
Acizliğin sınırları etrafında gezinen gezgin.
Dinlen biraz.
Arayıp ta bulamadığın o şey.
Tanrılara bile yetmedi.
Sen! Kusurların en büyüğü,
Kusursuzluğun peşine düşen.
Dur artık.
Bir çemberin etrafında dolanırken,
Başladığı yeri kaybeden,
Gideceği yeri bilmeyen,insan...
Dur.
Kayıt Tarihi : 10.4.2020 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!