Aldanmak: şu insanoğlunun saflığı desek
Dönsek dolaşsak, yaptığına nankörlük desek
Ya hasım olursun, ya da bir dost; koy cebine
Aldanma sakın, tecrübe diye koy cebine.
İnsanda akıl var diyoruz, hani nerede ?
Güzel dediğin şu kafada, beyin nerede ?
Söylesene, duygu nerede, vicdan nerede ?
Övüp bitiremediğin ‘insanlık’ nerede ?
Aşkına, sevgine fasulye tanesi derim
Boş hayallere, yapma sözlere yalan derim
İfratına, canına sövüpte geçtim derim
Hayatını, tohum diye toprağa gömerim...
Giyiminiz, kuşamınız ne kadar da entel
Sanatçı kargalarına derim, böyle entel
Şu naçiz tavrınız ise, fazlasıyla entel
Medeni seviyeniz: silgimin çöpü etmez.
Bana insanlığın içtenliğini anlatma
Güzelliğini, çirkinliğini de anlatma
Eğer çektiğimi anlarsan seni dinlerim
Karşıma geçipte, bana boş masal anlatma.
Yaban çıbandan kurtuluş tekamül yolunda
Doğruluk, haysiyet ve erdem bunun yolunda
Eğri otur, doğru konuş bu uzun yolunda
Olmazsa, Kürşat’ın yolu senin yolun olsun...
03.14/04.35
23.03.2020
Kayıt Tarihi : 23.3.2020 05:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!