İnsan Şiiri - Fatma Güven

İnsan!
Önce kendi kendisini anlamalı.
Kendine güvenmeli,sevmeli.
Eksiklerinin,zaaflarının,
Korkularının,endişelerinin,
Farkında olmalı.
Kendi kendine dürüst olmalı.

Yaşam bir anlık ve uzun bir yol.
Bazen kendi başımıza,
Kalkamadığımızda sorunun altından,
Bir insan sıcaklığı isteriz.
Dostluğunu,sevgisini,ilgisini.
Biliriz ki; bir sıcak bakış,
Bir güzel söz,bir dokunuş,
Yetiverir acıların dinmesine.

Eğer istiyorsam yakınlaşmak,
Çıkardan uzak,açık ve dürüst,
Biliyorum kendi zayıflıklarımı.
Güçlü olmam mümkün değilse tek başıma,
Sana geliyorum yardım etmen için.
Sorma neden ben,niçin diye.
Bazen kelimelerin anlatamadığı,
İç dünyamızda yaşadığımız,
Anlatılmaz bir duygu yoğunluğudur.

Bana kızma,öfke duyma.
Ya da toplumsal değer yargılarıyla,
Yargılama beni.
Ben biliyorum kendi kendimi.! !