İnsan Şiiri - Tekin Bekar

Geçmişe ''söven'' de İnsan,
Geçmişi ''öven'' de İnsan,
Nedametini özürle örten,
Dizini ''döven'' de İnsan..!

Maziyi hiçe, çöpe çeviren,
Yarınını, usul usul kemiren,
Hatta ömrünü, boşa geçiren,
Zamanı ''yitiren'' de İnsan..!

Denizde gemiyi, yüzdüren,
Günahla şeytanı güldüren,
Acımadan, canlı öldüren,
Cana ''Azrail' de İnsan..!

Fayda vermeyen, ilimi,
Mazlumun başına, zalimi,
Zalimin ayağına, kilimi,
Postu ''seren'' de İnsan..!

Yazık bahşedilen akıla,
Hakk duruken, batıla,
Taşa toprağa, çakıla,
Şeytana ''tapan'' da İnsan..!