gözlerinde durdurdum zamanı
koştum pelerinli adamın ardından
durdurak bilmeden bindiğim otobüsler,
dururlardı en sonunda.
kapandım kilitli kapıların
yola bakan tarafında
duyardım beni, seni, hepimizi
konuşurlardı, izlerlerdi amansızca.
kimi zaman biri yazardı gerçekleri sayfalarca
bir süre işler sarpa sarar sonra tıkarlardı,
belki demir parmakların arkasına
belki de toprak altına.
okumuştum Ece Ayhan'dan
ne zaman insanlık moda olacak?
ben beklerken moda diye,
neler giymedi ki insan:
etten elbiseler,
yağlı patates kızartmalı çoraplar...
ben hala bekliyorum,
ne halt giyecek insan?
Kayıt Tarihi : 10.8.2019 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)