Bir kalabalık gördüğümde,
Hindistan insan yüklü trenle gelir,
Mahşeri kalabalık,
Korkunç hiçlik…
Bilmem neden niçin?
Gelmez hiç kalabalık Çin,
Esmer derililer hüzün mü verir.
Oldum olası ora aklıma gelir.
Belki binbir gece masallarından kaldı bana o resim.
Renkli,benekli bir isim.
Varlık yokluk açlık tokluk.
İnsanları katman katman…
İnsan insan olduğuna inanmaz inan.
Delirir orada fazla kalmaz…
Kayıt Tarihi : 14.3.2019 09:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Eroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/14/insan-832.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!